Pois quítasme un peso denriba. Diréille a Jannet e a seus tres fillos que xa non son unha delincuente, pola mísera axuda que ata agora podo ofrecerlles. E a ti Guillermo grazas polo teu blog. Invitoche a o noso, a ver si te ineresa o proxeto bubisher. www.bubisher.com. Unha aperta. Luisa, coordinadora voluntarios bubisher.
Compruebo con satisfacción que a vosotros la ironía no os ha llevado todavía al sarcasmo. Quizá se lo debamos a la magnanimidad gubernamental. Gracias. Apertas.
6 comentarios:
Suscribo el irónico "gracias" con el que rematas la entrada.
Unha aperta.
¡buf, menos mal!
bicos,
Pois quítasme un peso denriba. Diréille a Jannet e a seus tres fillos que xa non son unha delincuente, pola mísera axuda que ata agora podo ofrecerlles.
E a ti Guillermo grazas polo teu blog. Invitoche a o noso, a ver si te ineresa o proxeto bubisher.
www.bubisher.com.
Unha aperta.
Luisa, coordinadora voluntarios bubisher.
Y yo creyendo que lo que era delito era la denegación de auxilio... Es que no me entero. ¿O quizás no se enteran ellos?
Un abrazo
Fíjate, estaba yo esperando que me dijeran lo que debía o no debía hacer. Vamos que estaba en un sinvivir.
Yo creo que llevan cacahuetes en el cerebro, pero con polillas.
k,
Marta
Compruebo con satisfacción que a vosotros la ironía no os ha llevado todavía al sarcasmo. Quizá se lo debamos a la magnanimidad gubernamental.
Gracias. Apertas.
Publicar un comentario